Jazzpospolita

Jazzpo

Jazzpospolita niepospolita 

Wydawnictwo: Postpost

Skład:

Michał Przerwa-Tetmajer - gitara

Michał Załęski - instrumenty klawiszowe, syntezator

Wojtek Oleksiak - perkusja

Stefan Nowakowski - bas akustyczny i elektryczny 

    Jazzpo jest czwartą w kolejności płytą młodego zespołu, który powstał w 2008 roku w Warszawie. Zespół na polskim rynku muzycznym, jako jeden z niewielu, reprezentuje nurt nu-jazzu, fussion, electro i post-rocka.

      Od czasu debiutu zespół zyskał sporo młodych słuchaczy interesujących się wszystkimi gatunkami muzycznymi, a także występował na koncertach i festiwalach w całej Europie. O tym, że zespół ciągle się rozwija i poszukuje nowych brzmień, świadczy właśnie płyta Jazzpo, która bardzo różni się od poprzedniej - bardziej abstrakcyjnej - RePolished Jazz, która w połowie składa się z remiksów starszych utworów. (Impulse 2012, Almost Splendid 2010).

      Album otwiera utwór Balkony, który w pierwszej połowie jest skonstruowany w prosty sposób - na przemian występują tu krótkie melodie pomiędzy gitarą i fortepianem ze wsparciem prawidłowego rytmu perkusji. W drugiej połowie utwór nabiera rozpędu poprzez gradację gitarowego solo oraz partii fortepianowej zarówno po stronie dynamicznej, jak i melodycznej.

      Topniejący śnieg to następny utwór, który rozpoczyna się całkiem niewinnie i zaostrza się wraz z początkiem gry gitary. Długie otwarte dźwięki nordu przechodzą z delikatnych na ostre, stwarzając słuchaczowi iluzję kapania wody tytułowego topniejącego śniegu.

      Najkrótszym i najenergiczniejszym utworem, jak już sama nazwa mówi, jest Motor, Motor, Motor. Rezonujący efekt na gitarze wspólnie z perkusją stwarza wrażenie bardziej rockowej piosenki i oddziela się od pozostałej części ścieżki albumu.

      Wolniejsze kawałki to Lot i Jedno jabłko mniej. Lot jest utworem, w którym prawie wszyscy muzycy Jazzpospolity mogą pokazać swoje umiejętności improwizacyjne. Długie wysokie tony fortepianu doskonale uzupełniają się z leniwym, średnio położonym tonem gitary. Perkusja i bas podkreślają luźną atmosferę tego utworu. Jedno jabłko mniej jest dla mnie absolutnie najlepszym utworem na tej płycie, który pokazuje, że nie potrzeba wielu dźwięków do stworzenia wspaniałej muzyki, która robi wrażenie. Należy tutaj podkreślić dobre połączenie techniki gry gitarzysty i użytych efektów, które wywołują sentymentalne myśli.

       Nieco bardziej optymistyczne tytuły to na przykład Pogadanka, Istoty i Dobrze jest mieć odznakę. W Pogadance i Istocie, po gitarowym wprowadzeniu przedstawia się ciekawe solo syntezatora wspierane perkusją, które zmienia początkowy kierunek na improwizację w stylu fussion. Gitarowa solówka w Odznace jest z kolei w typowym stylu Przerwy-Tetmajera, czyli jak najwięcej dramatyzmu w dynamice i zmianie efektów pedałów.

      Tajemnicze piosenki Jazzpa to Opary i Widzieliśmy ich dwa dni temu. Dialogowe granie na przemian z wysokimi akordami gitary i specjalne nagłośnienie perkusji, które daje efekt niewielkiej przestrzeni, robią miejsce na minimalnie dysharmoniczne rezonujące solo gitary, będące jak opar nad resztą zespołu. W Widzieliśmy ich dwa dni temu jest dosyć wyraźna linia basu, która umacnia siłę kompozycji.

      Album zamyka repryza Dobrze jest mieć odznakę w fortepianowej wersji, ograniczona do głównego tematu utworu i krótkiej improwizacji w bardziej klasycznym stylu z akcentem na lewą rękę.

    

 Naturalnie większość słuchaczy skupia się wyłącznie na linii gitary, ale trzeba docenić każdego muzyka osobno - to jak dobrze się uzupełniają i w każdym utworze dają o sobie znać. Każdy z graczy to świetny muzyk, który radzi sobie również w solowych projektach.

      O ich progresji świadczy także fakt, że byli wybrani przez projekt Jazzpopolsku, który promuje polskich muzyków za granicą aby reprezentowali kraj na tourne, które obejmowało 9 koncertów w Chinach, gdzie oczywiście utwory z płyty Jazzpo spotkały się z sukcesem. 

     Zespół młody, który nie gra jeszcze najpopularniejszego gatunku jazzu w Polsce, ale myślę, że nie tylko ja nie mogę się doczekać następnej płyty, która jest zapowiedziana na ten rok.

    Jazzpospolita, to młody zespół, który nie gra jeszcze najpopularniejszego gatunku jazzu w Polsce, ale myślę, że nie tylko ja nie mogę się doczekać następnej płyty, która jest zapowiedziana na ten rok.